بررسی الگوی توسعه فیزیکی شهر بجنورد با تاکید بر برنامه ریزی فضاهای مسکونی

روند افزایشی نرخ رشد جمعیت شهری کشور ، ازا بتدای قرن حاضر ، به تدریج باعث گسترش کالبدی ناموزون شهرها شده و به موازات این رشد نامتوازن ، عدم تعادلهای ایجاد شده در کالبد شهرها، باعث بروز مشکلات متعدد در نواحی مسکونی به عنوان مهمترین کاربری شهری شده است. در این تحقیق ، سعی شده است که الگوی توسعه شهر بجنورد و عوامل مختلف موثر بر آن، شناخته شده و تاثیر آنها بر شکل گیری فضاهای مسکونی در جریان رشد شهر وارتباط بین الگوی کاربری زمین که نتیجه تداخل عمل این عوامل در طول حیات شهر بوده و وضعیت مسکن این شهر مشخص گردد0 نوع تحقیق ، توصیفی – تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است0 بر اساس بررسی های صورت گرفته ، افزایش جمعیت که در شهر بجنورد ، بیشتر در نتیجه افزایش مهاجرت صورت گرفته است ، سبب رشد شدید کالبدی شهر شده و این رشد سریع ، باعث عدم تعادل در کاربری های شهری و نزول استانداردهای سکونتی در نواحی مسکونی ، بویژه در بافت های مرکزی و حاشیه ا ی شهر شده است0 ویژگیهای طبیعی منطقه، عوامل اجتماعی و سیاستها وبرنامه های دولت ، به عنوان دیگر عوامل موثر بر توسعه شهر وشکل گیری فضاهای مسکونی در وضع موجود شهر ، شناخته شده اند0 بررسی مراحل توسعه شهر بجنورد ، نشان دهنده رشد متمرکز و فشرده شهر با یک هسته مرکزی است که به صورت شعاعی از مرکز تجارت شهر صورت گرفته است0 همچنین در روند توسعه ، سه بافت قدیمی، میانی و بیرونی، در کالبد شهر شکل گرفته است که در این میان ، بافت میانی شهر که محصول ساخت وسازهای چهار دهه اول قرن حاضر است از وضعیت مطلوب تری نسبت به دوران قبل و بعد از خود ، به لحاظ تعادل کاربری ها ، وضعیت مسکن و کارآمدی فضاهای مسکونی بر خوردار می باشند. به علاوه ویژگی های طبیعی منطقه در حال حاضر اجازه توسعه بیشتر شهر را نداده و کمبود زمین باعث سوق یافتن برنامه های توسعه به سمت افزایش تراکم ، بلند مرتبه سازی و رشد ناپیوسته شهر شده است.